وارادرو همانطور که گفته شد شهری تفرجگاهی است که دارای بیش از 20 کیلومتر ساحل ماسه ای می باشد. اولین گردشگران در اوایل دهه ی 1870 از وارادرو بازدید کردند. در سال 1910 اولین دوره از مسابقات سالانه ی قایق رانی در وارادرو برگزار شد، 5 سال بعد نیز اولین هتل به نام وارادرو که بعدها به Club Nautico تغییر نام داد در این مکان ساخته شد. اما در حقیقت رشد صنعت گردشگری به اوایل دهه ی 1930 زمانی که میلیونر آمریکایی ایرنه دو پونت، املاک خود را در این شبه جزیره بنا نمود، بر می گردد. بدین صورت، بسیاری از اشخاص مشهور و غیر مشهور در وارادرو اقامت گزیدند که از آن جمله می توان به آل کاپون Al Capone اشاره نمود. 

بعد از انقلاب کوبا در سال 1959، بسیاری از خانه های بزرگ این منطقه مصادره شده و از مالکان ثروتمند آنها سلب مالکیت شد؛ این خانه ها پس از مدت کوتاهی به موزه تبدیل شدند. در سال 1960 پارک 8000 کابین (Parque de las 8000 Taquillas) به عنوان نمادی از گردشگری یکپارچه ی کوبایی ها و بازدیدکنندگان خارجی از تمام طبقات اجتماعی ساخته شد. بازدیدکنندگان می توانستند متعلقات خود را در قسمت زیرزمین پارک قرار داده، از تاسیسات بهداشتی و خدمات غذایی در طبقه ی اول استفاده کرده و حتی لوازم استحمام و شنا اجاره کنند. در واقع، محوطه ی اطراف این پارک به مرکز شهر وارادرو بدل گشته بود.

بین دهه ی 1960 و 1980 وارادرو خود را به یک مرکز فرهنگی تبدیل کرده و در آن سالها پارک مرکزی شاهد برگزاری کنسرت ها، جشنواره ها و رویدادهای ورزشی بیشمار بود. 

در دهه ی 1990 ساخت هتل های جدید 4 ستاره و 5 ستاره ای در این شهر آغاز شد که عمدتا توسط شرکت های خارجی صورت می گرفت. باز شدن درهای گردشگری بین المللی، ورود افراد جدید به این منطقه را به همراه داشت. یکی از عواقب این امر کمرنگ شدن زندگی اجتماعی، فرهنگی و سنت های وارادرو بود که سبب شد مکان های شاخصی مانند پارک مرکزی، سینما و مکان های دیدار جمعی فرهنگی به خاطر هتل هایی با خدمات همه جانبه مورد کم لطفی واقع شده و در نهایت تعطیل شوند. کارناوال بین المللی نیز که برای اولین بار در دهه ی 1980 برگزار شده بود، در این دوره کنار گذاشته شد.